AMBTENAAR WAT DOET U NU !?

VORIGE PAMFLET

TOELICHTING:

De titel AMBTENAAR WAT DOET U NU is natuurlijk een knipoog naar Flodder waarin een buurman wordt aangesproken op het begaan van een verleidelijk vergrijp maar wat feitelijk een strafbaar feit is. Veel ambtenaren verkeren ook in een situatie waarin zij strafbare feiten plegen, waarbij onbewust een betere omschrijving is dan verleidelijk. Ze weten niet beter maar het deugt niet en ze moeten er op worden aangesproken.

Ondertitel U maakt zich mogelijk legaal schuldig aan mensenrechtenschending.
Een paradox geformuleerd in ambtelijk juridische taal, dus dat moeten degene die schoen past begrijpen. Behalve de paradox zelf omdat velen het verschil niet kennen tussen legaal en wettelijk en wettig. Dat komt dadelijk.

1. Een totalitaire macht kan alleen succesvol zijn met een volgzame uitvoerende macht.
Om meteen maar met de deur in huis te vallen, dit is de oprechte bezorgdheid achter het opstellen van dit pamflet. Iedereen die een opdracht of taak uitvoert in naam van de wet of van de overheid, mag zich achter de oren krabben, en zich afvragen, doe ik hier wel goed aan. Zonder iemand vals te willen beschuldigen, ja de overheid doet ook vast goede dingen, maar lang niet alles deugt en veel is ten dienste van hun eigen macht en in het geheel niet in het belang of op verzoek van de bevolking.

2. Je kunt op legale wijze mensenrechten schenden.
Zie ook verderop bij definities, legaal is volgens de regels van de heersende macht. Als de macht de bevolking onderdrukt schendt zij mensenrechten, en iedereen die hieraan meewerkt, doet dat weliswaar legaal, maar het blijven schendingen.

3. Je kunt handelingen verrichten die, op zichzelfstaand bekeken, onschuldig lijken en legitiem zijn, maar in bredere context bekeken, toewerken naar een resultaat waarin mensenrechten zwaar worden geschonden. Dit noemen we ‘fragmentarisch schuldig aan systemische misdaad’.
De ambtenaar van de burgerlijke stand die een nieuwe inwoner inschrijft in het basisregister, doet niks spannends of strafbaars. Een bankbeamte die op verzoek van een cliënt een bankrekening opent evenmin. Zelfs de bankmedewerker die verantwoordelijk is voor het doorgeven van ongebruikelijke transacties doet niets strafbaars en er is wat voor te zeggen dat dit gebeurd. Maar deze drie feiten samen maken wel dat een burger lijdend voorwerp is in een systeem dat op weg is naar een totalitaire samenleving. De volgende stap is dat een bank, met het wetboek in de hand weigert transacties uit te voeren. Dit is nog maar één voorbeeld maar er zijn er talloze.

4. Niet degene die opdracht geeft om mensenrechten te schenden, maar degene die de feitelijke handeling daartoe verricht is hoofdschuldige.
Dit is een zienswijze vanuit het natuurrecht, ook wel Natural Law. Je hebt altijd de keuze om nee te zeggen. Alleen is niet iedereen bereid de consequentie te aanvaarden. Maar meestal is men zich niet eens bewust van het begaan van een misdrijf.

De nuance die niet paste in het pamflet, is handelingen die gedaan zijn onder dwang en misleiding. Jonge soldaten aan het front, in de vorige eeuw, in hoeverre kun je het hen kwalijk nemen wat ze deden? Brainwashing en straf bij disertatie liet weinig andere keus. Maar het grijze gebied is groot.

Hoe dan ook, je komt al een hele tijd niet meer weg met ‘ik deed maar gewoon mijn werk’. Artikel IV van de Neurenbergse principes zegt ‘gevolg geven aan een bevel van zijn overheid of een hogergeplaatste, ontheft hem niet van aansprakelijkheid naar internationaal recht. Daarnaast bestaat er sinds 2020 de Wet normalisering rechtspositie ambtenaren (Wrna). Het geen er onder andere op neerkomt dat 80% van de ambtenaren van bestuursrecht naar civielrecht zijn over gebracht en dus zelf verantwoordelijk en aansprakelijk te houden zijn.

Er zijn tal van voorbeelden uit de praktijk die wijzen op onbehoorlijk bestuur bij de overheid. Onbehoorlijk bestuur, is bestuur dat voorbij gaat aan één of meerdere formele rechtsbeginselen, zoals onder andere het legaliteitsbeginsel, zorgvuldigheidsbeginsel, motiveringsbeginsel, rechtszekerheidsbeginsel en fair-play beginsel. Om met de eerste te beginnen, het legaliteitsbeginsel: er is geen bevoegd gezag zonder grondslag in wet of Grondwet. Dat alleen al betekent dat een overheidsorganisatie herdoor feitelijk geen enkel recht meer heeft om te besturen en hun handelen is wederrechtelijk en onrechtmatig. Hun handelen kan dus nietig worden verklaard. Het gaat nog verder dan dat. Als meerdere mensen samenspannen om een onrechtmatige daad te plegen en er voor zorgen dat er niet voor verantwoordelijk kunnen worden gehouden, dat is dit een oogmerk om misdaden te plegen. En dan komen we bij artikel 140 Sr, in het strafrecht dus:

‘Deelneming aan een organisatie die tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven, wordt gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vijfde categorie.‘

Feitelijk is iedere ambtenaar hiermee strafbaar bezig.Meer hierover in hoofdstuk 8 van ‘Ken uw recht’ van Michael van Leeuwen.

5. Omdat de rechtstaat een vertrouwd geloofsysteem is, denken de meesteambtenaren te goeder trouw te handelen.

Zoals gezegd de meeste ambtenaren denken er goed aan te doen om de wet na te leven en erop te handhaven. Er is ook veel voor te zeggen. Alles over één kam scheren is kort door de bocht. Maar daarin schuilt ook precies de verwarring. De goede dingen die er vanuit overheidswege gedaan worden, maskeren de kwalijke dingen. Daarnaast worden veel taken voor goed en billijk aangezien, omdat de kennis over bijvoorbeel natuurrecht ontbreekt. Waarbij tegelijkertijd in het onderwijs en eigenlijk in de hele maatschappij altijd geleerd wordt dat we ons aan de regels moeten houden en moeten gehoorzamen. Zie ook het pamflet ‘Gehoorzaamheid is geen deugd’.

6. De uitvoerende macht, die zich hier en daar mogelijk legaal enfragmentarisch schuldig maakt aan systemische misdaad, betreft nietslechts ambtenaren, maar ook politici, semi-overheid en zelfsmedewerkers bij particuliere bedrijven; namelijk zij die a.g.v. wet- enregelgeving overheidstaken en overheidsbeleid uitvoeren, encommerciële bedrijven die overheidsopdrachten aannemen.

Voor het gemak spreken we hier over ambtenaar, maar dat moet je in brede zin lezen. Ambtenaren zijn per definitie bij de overheid in dienst. Dat ligt tegenwoordig wat genuanceerder, door de Wnra (Wet normalisering rechtspositie ambtenaren), de privatisering van publieke diensten, alle zbo’s. Die laatste zijn zelfstandige bestuursorganen. Hierbij moet je denken aan het CBR, de RDW, De Nederlandse Bank, het UWV, het COA, de Kamer van Koophandel, de AFM, het Kadaster, Autoriteit Consument en Markt, de SVB, de Commissie Gelijke Behandeling, en nog wat. Juridsich technisch een raar fenomeen, met nogal wat nadelen, zoals een onaanvaardbaar doorkruising van het recht, omdat de publiekrechtelijke overheid hier handelt in het privaatrecht. Hoe dan ook, het blijven ambtenaren, omdat ze taken overheidstaken uitvoeren. Geen enkele marktpartij mag doen wat zbo’s doen.

Daarnaast zijn er juist ook martkparijen die overheidstaken uitvoeren. Niet omdat ze dat zelf graag willen, maar omdat de overheid dat zo bedacht heeft. Daarbij kun je denken aan banken, die tegenwoordig allemaal compliance officers in dienst hebben. Dat klinkt heel duur en plausibel, maar het zijn de spionnen van de staat. De compliance officer is blij met zijn baan, en denkt er goed aan te doen om mensen te waarschuwen voor exchanges, want die crypto’s zijn heel volatiel en sommige exchanges zijn niet te vertrouwen. Wat ze ook doen is vragen waarom je veel contanten wilt opnemen, of hoe je aan een bepaald groot bedrag komt dat je over gemaakt krijgt of zelf stort, en bij twijfel de samenwerking opzeggen, in naam van de KYC (know your customer). Voor jouw veiligheid want we moeten fraude en criminele praktijken tegengaan. Banken zijn als de dood voor miljoenenboetes, die onder andere de ING kreeg, omdat ze hun (criminele) klanten niet goed genoeg kenden. De overheid heeft geen zin om rechercheurs daarop te zetten en verplichten daarom banken om alert te zijn. Maar daar gaat het eigenlijk helemaal niet om, het gaat om de totale controle die de overheid nastreeft. En banken moeten maar gewoon meewerken, anders krijgen ze een torenhoge boete, of verliezen ze hun licentie. Maar de compliance officer pleegt hier geen strafbare feiten: dwang en schending van privacy. En hinderen van toegang tot je bankrekening is een zeer zware inbreuk omdat heden ten dage moet je een bankrekening zien als een eerste levensbehoefte. Een bank zou die niet maar zou moeten kunnen afsluiten of weigeren.

Ook echte private bedrijven, zowel in het MKB als bij de grote concerns, voeren overheidstaken uit die kwalijk zijn. Bedrijven die windmolens plaatsen, op land of op zee, en daarmee de natuur en ecologie verwoesten, het is misdadig, ondanks de vergunning. Of bedrijven die gaten in dijken maken. En ook anders geformuleerd, taken in naam van de wetgeving: bijvoorbeeld als je op een camping komt, overal in de EU, vragen ze je naam en adres en zoveel mogelijk privé gegevens, omdat de autoriteiten dat vereisen, hoe braaf. Wat hebben ze ermee te maken.

7. Vaak komt het niet direct tot fysieke handelingen die mensenrechtenschenden. En toch is dat misschien nog wel het engste. Het komt door:
o Het vertrouwde geloofsysteem dat zorgt voor gehoorzaamheid;
o Drang, dwang en misleiding; vrijheid inleveren voor veiligheid;
o Uitsluiting openbare leven via technologische en digitale weg;
individuele besluiten niet door mensen, maar door software.Intussen worden mensenrechten wel degelijk geschonden: vrijhedenworden ingeperkt, de vrije wil is weggevaagd. En niemand is verantwoordelijk. Of toch wel?

Door toepassing van technologie, digitale technologie vooral, in combinatie met toegangskwesties, worden er besluiten genomen door apparaten, niet door mensen. Op zich heel praktisch, efficiënt en goedkoop. Dat geldt bijvoorbeeld voor bankzaken regelen via internetbankieren. Dat scheelt een trip maken naar een bankgebouw om daar in de rij te gaan staan, zeker.

Maar we hebben in corona tijd gezien hoe makkelijk mensen mee gaan in de uitsluiting van andersdenkenden, en alleen mensen met geldige QR code mogen door. Een mens bepaalt niet, maar een apparaat.

Dat wordt erger na de invoering van de digitale ID en de CBDC. Alleen als je bij de club hoort (digital ID) en braaf geweest bent (voorwaarden gekoppeld aan de CBDC, de digitale euro zeg maar), mag je meedoen aan het openbare leven. Anders ben je daarvan uitgesloten. Dit zijn Kafka praktijken. De beheerder of bediener van het apparaat moet in zo’n geval direct verantwoordelijk gehouden worden. Als hij zich kenbaar maakt.

Kortom: iedere ambtenaar dient zich te herbezinnen.
Spreekt voor zich. Veel ambtenaren, zoals zo velen, hebben nog veel innerlijk werk te doen. Een ambtenaar is een diender maar velen weten niet meer wie ze moeten dienen. Ze zijn er toe gebracht dat ze denken dat ze vooral de overheid moeten dienen, wellicht met de gedachte dat alles democratisch besloten is en alle besluiten de wil van het volk is. En wellicht ook vanuit veiligheidsoogpunt, dat er in de maatschappij veel gevaarlijke types rondlopen, waar de staat tegen beschermd moet worden, zodat de staat de bevolking kan beschermen. Met als gevolg dat iedere burger als een potentieel gevaar gezien wordt, en alle middelen moeten worden ingezet om ieder potentieel gevaar in de kiem te smoren. Niet beseffende dan mee te werken aan het oorspronkelijke doel van een elitaire macht, namelijk het optuigen van een totalitaire samenleving. Zie ook stelling 1.

Een ambtenaar is een diender, en hoort de bevolking te dienen en te beschermen, niet de zittende macht. Het gebrek aan dit inzicht is een kortzichtigheid die voortkomt uit inauthenticiteit en gebrek aan eigen verantwoordelijkheid. Ook uit luiheid, een van de 7 hoofdzonden. De overheid, hun werkgever, is degene die goed zorgt voor de ambtenaar, en voor de hele maatschappij. Die draagt de verantwoordelijkheid, daar moet je aan gehoorzamen, en dan komt alles goed.

Dat zal althans een plausibele verklaring zijn waarom iedereen braaf in de gewenste rol blijft. En de overheid maakt er handig gebruik van, en heeft iedereen ook in die rol en mindset gebracht. Maar als je geen authenticiteit hebt, geen innerlijke autoriteit, zul je nooit nee zeggen. En je gaat daar uiteindelijk zelf aan onderdoor. Het is pure zelfverachting. En het ergste is, anderen gaan er ook aan onderdoor. Want de ambtenaar die in naam van de overheid de legaal maar onwettige handelingen verricht, schendt mensenrechten, en dat kan niet alleen onnodig leed veroorzaken maar ook levens kosten. Denk daar niet te lichtzinnig over. Een totalitaire samenleving is een hel.

Definities
Spreken voor zich. Dit kun je ook op Wikipedia opzoeken. Het is goed om dit soort dingen goed te kunnen scheiden en je hiervan bewust te zijn. Dan is het makkelijker om morele afwegingen te maken.

Mag een ambtenaar weigeren? Ja soms wel:
Ik doe gewoon mijn werk, is een uitspraak waarmee mensen vroeger na een oorlog probeerden hun straatje schoon te vegen. Artikel IV van de Neurenberg code is daar duidelijk over, zoals hierboven al een keer aangehaald. Je bent zelf verantwoordelijk en aansprakelijk.

Gaat het om politieke of ideologische kwesties, dan moet je inderdaad gewoon je werk doen. Stem je links en voer je rechts beleid uit, niet zeuren. Past iets niet helemaal bij je geloof, idem.

Maar gaat het om ethische of morele kwesties, dus waar mensenrechten in het geding zijn, dan moet je zelfs weigeren. Bijvoorbeeld …..

Andersom kan ook, dat je door niks te doen mensenrechten schendt. Dan moet je juist wel in actie komen. Bijvoorbeeld ….

Het probleem is, zoals gezegd, dat het soms maar heel fragmentarisch is wat je doet, zodat het lijkt als het geen schending is, of onderdeel van een schending. Mag je dan weigeren? Het levert in ieder geval gedoe op.

Het is een logische, organische selectie dat degenen die de bewustwording hebben dat de betreffende fragmentarische schendingen geen gunstige bijdragen leveren aan een betere maatschappij, ook niet op die posities zitten. Integendeel, op die posities zitten juist de mensen die dat graag, of slaafs, doen. En het zijn juist ook de types die niet snel de bewustwording zullen ontwikkelen om zich af te vragen of ze er wel goed aandoen. Daar zullen anderen hen op moeten wijzen, op aanspreken, verantwoordelijk houden. Ik weet uit eigen kring dat wanneer je iets persoonlijk maakt, dat mensen soms (maar niet altijd) wel nadenken en terughoudend worden. Daarmee bedoel ik dat je uitspreekt dat je iemand ergens persoonlijk voor verantwoordelijk en aansprakelijkheid houdt, door bij volharding automatisch in contract te treden onder jouw voorwaarden.

Te vrezen valt dat ‘Ik doe gewoon mijn werk’ nog steeds aangehaald zal worden door mensen met beroepen die bijdragen aan een totalitaire samenleving in wording.

Gradaties ambtelijke misdrijven:
1. Met voorbedachte rade, bewust plegen van een strafbaar feit.
2. Met voorbedachte rade, bewust meewerken aan de uitvoering legaal maar schadelijk beleid.
3. Niet willen maar wel kunnen weten en kunnen verdiepen in schadelijk beleid waaraan wordt meegewerkt.
4. Onwetend meewerken aan ogenschijnlijk maatschappelijk nuttig beleid, dat in werkelijkheid mensenrechten schendt of de natuur om zeep helpt.

Spreekt voor zich. Wat je hier in zijn algemeenheid van kan zeggen, is hoe hoger je in de machtspiramide, in de hiërarchie dus, hoe bewuster en groter de misdrijven zijn die gepleegd worden. En hoe lager, hoe minder bewustzijn daarvan.

Ook kun je zeggen, hoe hoger in de hiërarchie, hoe minder fysiek, minder uitvoerend, meer aansturend, en dwingend naar lagere ambtenaren. Dus ook die handelingen zijn strafbaar. Maar de lagere ambtenaar kan weigeren en als die dat niet doet, is hij strafbaar, wanneer geldt weten is geweten.

CONTEXT
Globalistisch beleid (o.a.):
• CBDC en digitaal ID
• SDG’s, in het bijzonder klimaatbeleid
• Immigratiebeleid

De tools voor de implementatie zijn het digitale ID en de daaraan gekoppelde CBDC, de SDG’s (klimaatdoelen) en de pandemiewet. Verder hebben we te maken met immigratiebeleid dat ook een grote impact heeft op de samenleving.

Wanneer de bevoling het digitale ID accepteert, dan is het in de val gelopen en is het over. De overheid zal er alles aan doen om iedereen zover te krijgen. Aanlokkelijk maken, verkopen als iets goeds en handigs, tot regelrechte dwang, met straf en uitsluiting tot gevolg. De CBDC, Central Bank Digital Currency, wordt de vervanger van de Euro. Het is programmeerbaar geld, je kunt ze verliezen bij ongewenst, en je bent niet vrij om ze te besteden. Het wordt totaal gecontroleerd door de autoriteit. De overheid kan zoiets niet heel snel invoeren. Het is een aaneenschakeling van allerlei gestuurde kleine handelingen van ambtenaren en gekochte medewerkers van marktpartijen die dit mogelijk maken. En niet te vergeten, ook handelingen van burgers en consumenten die argeloos nieuwe handige digitale features adopteren, omdat het zo veel gemak oplevert. Niet beseffend wat het einddoel ervan is.

Alles met betrekking tot de SDG’s is bedoeld om de totalitaire samenleving gestalte te geven. In essentie komt het neer op vrijheid inruilen voor veiligheid en gezondheid. Dat wordt zo goed verkocht, met alle marketing technieken, dat zowel de ambtenaren, de zbo’s, het bedrijfsleven en ook het publiek het allemaal als een zegen ervaren en er graag aan meewerken. Althans nog steeds de meerderheid. De ambtenaren trappen erin omdat ze hun verantwoordelijkheden hebben uitbesteed, de zbo’s ontlenen er hun bestaan aan. Het bedrijfsleven ziet marktkansen. En de publiek wordt een rad voor ogen gedraaid en mag betalen en krom liggen. Ze zullen er schoorvoetend in meegaan, omdat ze schuld is aangepraat (gaslighting) en ook geen andere keuze hebben. Wel hebben eigenlijk maar niet zien.

WAT TE DOEN ALS AMBTENAAR:

1. Afstelling ETHISCH KOMPAS (niet doden, niet dwingen, niet stelen, niet bedriegen, etc)

Bovenal komt het er op neer je eigen innerlijke waarden te ontdekken, of te herontdekken. Velen zijn die kwijt en dan kun je geen morele beslissingen nemen. Beter gezegd, geen juiste morele beslissingen. Als je gehoorzaamt aan degene van wie je het geleerd hebt, aan degene die jou betaalt, die voor jou zorgt, die jouw verantwoordelijk uit handen neemt, dan ben je je authenticiteit kwijt, je innerlijke autoriteit. Dan heb je innerlijk werk te doen.

Ervaar je dat je moeite hebt met de dingen die je moet doen, sta je er niet helemaal achter, maar zie je zo geen andere mogelijkheid, dan is dat een lastige situatie maar dan ben je al wel op weg. Je hebt tenminste een loyaliteitsconflict.

In beide gevallen is het raadzaam om het pamflet Natural Law te bestuderen, en ook de poster met bijbehorende bijsluiter, Periodiek Systeem der Elementen voor een Nieuwe Samenleving. Daarin staat dat de oplossing om hieruit te komen begint bij je authenticiteit. Vervolgens bij liefde en waarheid. Je zult ontdekken dat er een universele moraal bestaat, en helaas is dat niet wat onze overheid predikt. Integendeel.

2. Check eigen STANDVASTIGHEID

Alles draait om waarden. Je eigen waarden. Heb je ze helder, en in balans met de universele moraal? Onder welke omstandigheden kom je in de knel? Wat ben je bereid op te geven? Welke consequenties durf je te aanvaarden?

Pas wanneer je echt je authenticiteit gevonden hebt, zul je jezelf nooit verloochenen, nooit verachten. Maar besef wel, dat kan in deze omstandigheden verre gaande consequenties hebben. Je kunt je baan verliezen, je kunt van bepaalde zaken uitgesloten worden, contacten verliezen, bespioneerd worden, opgepakt worden. Is dat het waard? Dat moet iedereen voor zichzelf bepalen. Ik denk als slaaf kun je ook heel gelukkig zijn. Maar je verantwoordelijkheden uitbesteden brengt zonder meer ook risico’s met zich mee.

Belangrijk te beseffen is, in deze maatschappij waarbij ieder zijn rol speelt, de rol die jij speelt, draagt dat bij aan een oplossing, of ben je onderdeel van het groter wordende probleem.

3. TAAK versus CONTEXT ANALYSE

Wat voor werk doe je. Waarom doe je dit werk. Wie draagt je dit op. Vind je het echt leuk. Wie help je er mee. Hoe is er ooit besloten dat deze taken moeten worden uitgevoerd. Wie heeft het besloten. Vanuit welke wetsartikelen moet dit. Komt dit voort uit internationale verdragen. Wanneer heeft Nederland zich gecommitteerd, welke minister heeft toen een handtekening gezet, had de minister toen het mandaat van de bevolking. Was het thema ooit onderdeel van een programma van een politieke partij.

Waar leidt uitvoering van de wet, waar je taak onderdeel van is, naar toe. In de context van de genoemde tools, het digitale ID, de CBDC, de SDG’s, etcetera.

Bij deze nadere beschouwing, draagt je dagelijkse taak bij aan de vorming van een totalitaire samenleving, hoe gering ook. Of staat het er nog steeds los van. Wees daarover eerlijk naar jezelf.

Ook als burger heb je invloed op de vorming van een totalitaire samenleving. Wat doe je in je vrije tijd. Hoe doe je dat. Hoe doe je boodschappen. Wat eet je, waar haal je je eten. Hoe betaal je. Waar koop je en waar koop je niet.

4. CONTEXT versus ETHIEK ANALYSE

Je hebt je taak in perspectief van de context geplaatst. Je ziet nu of en wat het bijdraagt aan de tools Digital ID, CBDC, SDG’s, en pandemiewet.

Het is nog even goed om meer kennis te vergaren over die tools van de elite, om te kunnen vaststellen in hoeverre die overeenstemmen met je ethische waarden. Dat proces staat beschreven bij stap 1 hierboven. Pas wanneer je je ware authenticiteit hebt gevonden kun je er het beste antwoord opgeven. Als je dat proces niet doorlopen hebt, is het te makkelijk om te even gauw te zeggen ja hoor geen probleem. Je moet echt huiswerk doen. De aard van de genoemde tools bestuderen, de oorsprong en de ware bedoeling. Als ook het innerlijke werk, je authenticiteit vinden. Pas dan kun je juiste besluiten nemen.

Innerlijk werk doe je in de eerste plaats voor jezelf. Dat is een goede reden. Maar wanneer je besluiten neemt of moet nemen, al dan niet beroepshalve, die impact hebben op de levens van anderen, dan rust daar een verantwoordelijkheid op. Die mag je echt niet afschuiven op derden. Die neem echt jezelf, op basis van de juiste ethische waarden, of je laat verantwoordelijkheid en vrijheid bij het individu.